اینترنت ماهوارهای «استارلینک» میتواند همه ما را مسموم کند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۶۳۵۸۵
یک فیزیکدان سابق ناسا هشدار میدهد که صورت فلکی بزرگ ماهوارهای مانند استارلینک ایلان ماسک میتواند مغناطیس کره زمین را مختل کند و تمام حیات را در معرض پرتوهای مرگبار کیهانی قرار دهد.
به نقل از دیلیمیل، مطالعه جدید دکتر سیرا سولتر-هانت (Sierra Solter-Hunt) بر اساس تخمینهای جدیدی است که نشان میدهد شرکت اسپیسایکس ایلان ماسک در هر ساعت بیش از ۲۷۵۵ پوند (۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر سولتر هانت، فیزیکدان میگوید: من بسیار شگفت زده شدم. هیچ کس تحقیقات زیادی در مورد تجمع گرد و غبار فلزی از صنعت فضایی انجام نداده است.
طبق آخرین تخمین اخترشناسان در ماه مارس، اکنون ۵۵۰۴ ماهواره استارلینک در مدار هستند که از این تعداد ۵۴۴۲ ماهواره فعال هستند. اما دهها هزار مورد دیگر نیز قرار است پرتاب شود.
این فیزیکدان گفت که ذرات این ماهوارهها در پایان چرخه حیات خود میتوانند میدان مغناطیسی را که از جو زمین محافظت میکند، منحرف کننده یا به دام بیاندازند.
اگرچه او اشاره میکند که این «بدترین حالت ممکن» است، اما چنین لایهای از گرد و غبار فلزی باردار میتواند به «از بین رفتن اتمسفر» و دچار شدن زمین به سرنوشتی مشابه مریخ و عطارد منجر شود.
او توضیح میدهد: ما در حال حاضر در حدود ۱۰ هزار ماهواره در مدار داریم، اما طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده احتمالا این تعداد به ۱۰۰ هزار ماهواره برسد. وقتی به ۱۰۰ هزار برسیم، فکر میکنم خیلی دیر شده است.
دلیل نگرانی او این است که این بقایای فلزی ریز بسیار بزرگتر از وزن ذرات باردار مغناطیسی هستند که از زمین در برابر تشعشعات کیهانی محافظت میکنند.
سنگینترین بخش شناخته شده مغناطیس کره زمین، حلقههای بزرگ ذرات به دام افتاده به نام کمربند ون آلن هستند. این کمربند از سمت قطب شمال و جنوب با بار مغناطیسی دور زمین حلقه میزند.
وزن این ناحیه حیاتی در مقایسه با بقایای فلزی که میتواند آن را از زمین جدا کند، بسیار کوچک است و باید گفت که کمربندهای ون آلن تنها دارای جرم کلی ۰.۰۰۰۴ پوند (یا حدود ۰.۰۰۰۱۸ کیلوگرم) هستند. جرمهای بخشهای دیگر مغناطیسسپهر تخمین زده نمیشوند، اما در کل چگالی کمتری نسبت به کمربندهای ون آلن دارند.
به عبارت دیگر، این وزن سبک و جرم کم مغناطیس سپهر به این معنی است که حجم بالایی از زبالههای سنگین ماهوارهای میتواند تاثیری چشمگیر و بیسابقهای روی آن داشته باشد.
وی افزود: من فکر میکنم ما باید فورا استفاده از یونوسفر و جو را به عنوان یک سطل زباله برای صنعت فضایی متوقف کنیم.
در سالهای اخیر، هم اخترشناسان دانشگاهی و هم رقبای شرکت ماهوارهای اسپیس ایکس، شکایت رسمی به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC) در مورد جاهطلبیهای شرکت استارلینک اسپیسایکس ارائه کردهاند. اخترشناسان نگران هستند که زبالههای فضایی این شرکت به طور دائم با رصدخانههای زمینی تداخل داشته باشد و مطالعه فضا را متوقف کند.
با این حال، برخی از اخترفیزیکدانان و دانشمندان سیارهشناسی نسبت به بدترین سناریوی فرضی این مقاله جدید ابراز تردید کردهاند.
فیونا تامپسون (Fionagh Thompson)، محققی از دانشگاه دورهام در بریتانیا گفته است که تخمینهای دکتر سولتر هانت برای تعداد ماهوارههای آینده «اغراقآمیز به نظر میرسد». او خاطرنشان کرد که این مقاله یک آزمایش فکری جالب است، اما افزود که نباید آن را به عنوان چیزی که قرار است رخ دهد در نظر گرفت.
دکتر جان تاردونو (John Tarduno)، یکی از متخصصان مگنتوسفر و دانشمندان سیارهشناسی در دانشگاه روچستر در نیویورک، به طور خاص از فرضیه مقاله جدید انتقاد کرد و گفت: حتی در چگالی مورد بحث، ایجاد یک پوسته رسانای پیوسته مانند یک سپر مغناطیسی بعید است.
اما دکتر سولتر هانت میگوید که هیچ یک از منتقدان او نتوانستهاند در فرضیه اصلی او حفرهای پیدا کنند، حتی زمانی که او شخصا انتقاد سازندهتری را درخواست کرده است.
او گفت: من برای توضیح بیشتر در مورد اینکه چگونه میتوانم تحقیقات را بهبود بخشم با بعضی از آنها تماس گرفتم و آنها به سادگی نمیدانستند چگونه میتوانم مطالعه خود را در مورد اثرات الکترواستاتیک بهبود بخشم. او در پایان گفت: بنابراین من در حال حاضر هیچ منتقد علمی را واقعی نمیدانم، و مقاله در مرحله بازبینی است.
دکتر لاولر، اخترشناس دانشگاه رجینا در کانادا که الهامبخش تحقیقات او بود، مطالعه جدید را «گام اول واقعا مهمی» خواند که توجه مورد نیاز را به مقدار «هولناک» غبار فضاپیما در جو زمین جلب میکند. دکتر لاولر میگوید: پیامدهای این آلودگی ماهوارهای میتواند در مقیاسی کاملا متفاوت با آنچه که ما به آن فکر میکنیم رخ دهد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: استارلینک اینترنت ماهواره ای ماهواره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۶۳۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران در آستانه پرتاب ماهواره از پایگاه فضایی چابهار
وزیر ارتباطات گفت: پایگاه پرتاب فضایی چابهار، استراتژیک و راهبردی در صنعت فضایی کشور خواهد بود که ساخت آن در همین دولت کلید خورد و امیدواریم امسال فاز اولش را به اتمام برسانیم و نخستین پرتاب را تا پایان امسال انجام دهیم. - اخبار ویژه نامهها -
به گزارش گروه فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، عیسی زارعپور؛ وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، امروز (چهارشنبه) در حاشیه برگزاری جلسه هیئت دولت در مورد ساخت پایگاه فضایی در جنوب کشور تصریح کرد: پایگاه پرتاب فضایی چابهار، استراتژیک و راهبردی در صنعت فضایی کشور خواهد بود که ساخت آن در همین دولت کلید خورد و امیدواریم امسال فاز اولش را به اتمام برسانیم و نخستین پرتاب را تا پایان امسال انجام دهیم.
نخستین پرتاب خورشیدآهنگ سال آینده از پایگاه فضایی چابهار/ ماهوارههای ظفر2 و ناهید2 سال آینده پرتاب میشودبه گزارش تسنیم، پایگاه فضایی امام خمینی(ره) نخستین پایگاه سکوی ثابت ایران شامل مجموعه عظیمی است که همه مراحل آمادهسازی، پرتاب، کنترل و هدایت ماهوارهبرها را بهعهده دارد؛ این پایگاه در 80کیلومتری جنوب شرق استان سمنان نیازهای فضایی کشورمان در مدار لئو را پوشش میدهد.
در عین حال در سال 1389 اعلام شد بنابر محدودیتهای جغرافیایی موجود، تحقیقات برای ساخت دومین مرکز فضایی ایران در شهر چابهار آغاز شد.
براساس مصوبات شورایعالی فضایی، مدیریت کلان پایگاه فضایی چابهار بهعهده سازمان فضایی است و قرار است در زمینه پرتاب موجود زنده و پرتاب ماهوارههای سنجشی و مخابراتی در مدار زمینآهنگ فعالیت کند بنابراین این پرتابها به شرایط ویژهای نیاز دارند و حتیالامکان باید در شرایط نزدیک به منطقه استوایی صورت گیرند تا هزینههای پرتاب و انجام مانورهای مداری آن به حداقل برسد که پایگاه فضایی چابهار این قابلیت را دارد.
پایگاه فضایی چابهار دارای پتانسیل مناسبی برای قراردادن ماهواره در هر دو مدار قطبی و استوایی است. سایت چابهار نزدیک به خط استوا (عرض جغرافیایی 25 درجه و 20 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 60 درجه و 27 دقیقه شرقی) است که با این شرایط میتوان از اثرات انرژی حاصل از سرعت چرخش زمین در اطراف محور قطبی آن استفاده کرد، این اثر میتواند سرعت پرتابگرها را بهمقداری قابل ملاحظه افزایش دهد. بندر چابهار همعرض جغرافیایی بندر میامی در شبهجزیره فلوریدای آمریکاست و دارای شرایط آبوهوایی کاملاً مشابه این بندر.
سایت چابهار دارای سطح بالایی است که برای اطمینان کافی از ایمنی پرتابها فراهم شده است. این سایت شامل یک بندر آبی عمیق با امکانات بارگیری مناسب است و بندرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتیهای اقیانوسپیما است.
این سایت دارای پهنای گسترده بهسمت اقیانوس هند است که برای تمام مأموریتهای فضایی مفید است و کمترین خطر را متوجه جمعیت و اموال اطراف آن منطقه میکند.
امکان نصب تجهیزات ردیابی در تپههای اطراف (رادارها و آنتنهای تلهمتری) از جمله دیگر مزیتهای خوب در پایگاه چابهار است.
این منطقه بهدلیل موقعیت استوایی و ساحلی خود، یک سایت با تهویه مناسب و محیطی معتدل با رطوبت نسبی دارد و از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است همچنین بهدلیل موقعیت جغرافیایی در مقابل زلزله آسیبپذیری کمتری دارد.
پایگاه پرتاب چابهار مجهز به زیرساختهایی است که میتوانند با توسعه مراکز فضایی در آینده سازگار باشند که این زیرساختها شامل جادهها، فرودگاهها، بنادر، مخابرات و... است.
بنابراین دو مزیت عمده برای پایگاه ملی فضایی چابهار وجود دارد که نخست نزدیکی به استواست بهطوری که انرژی کمتری برای مانور یک فضاپیما به یک مدار استوا و ژئو نیاز دارد. از طرفی، دسترسی آزاد به دریای رو به جنوب دارد بهطوری که برای موشکهایی که در سطوح پایینتر قرار میگیرند آثار مخروبه ناشی از خرابه موشکها و بقایای فضاپیماها نمیتوانند روی محل زندگی انسانها تأثیر بگذارند.
انتهای پیام/